پوینتیلیسم چیست

جنبش هنری پوینتیلیسم

پوینتیلیسم چیست؟

پوینتیلیسم (به فرانسوی: Pointillisme) شکلی از نقاشی است که در آن هنرمندان از نقاط کوچک و جداگانه رنگ برای ایجاد یک تصویر استفاده می‌کنند. اصطلاح “Pointillism” اولین بار توسط فلیکس فنئون منتقد هنری در سال ۱۸۸۶ برای توصیف آثار ژرژ سورا به کار رفت.

تکنیک پوینتیلیست به ویژه برای ایجاد توهم نور و حرکت مؤثر است. هنرمندان با نقاشی با نقاط رنگ خالص و غیر مخلوط، با دقت کار می‌کنند تا تصویری از هزاران نقطه ریز بسازند.

نقاط رنگ

هنرمندان نقاط کوچک رنگ را در موقعیت‌های استراتژیک قرار می‌دهند تا تصوری از نور و سایه ایجاد کنند. تمرکز در نقاشی روی ترکیب‌بندی به عنوان یک کل است، نه جزئیات کوچک. این به این دلیل است که هنرمندان نقاط کوچک رنگی را با رنگ‌های غیرمخلوط می‌سازند، که وقتی در کنار سایر نقاط رنگ دیده می‌شوند، به نظر می‌رسد در سایه و تن تغییر می‌کنند. بینندگان باید به عقب بروند و از دور تماشا کنند تا اثر کامل را ببینند و موضوع را تفسیر کنند.

رنگ‌ها به صورت نوری مخلوط می‌شوند

در نقاشی‌های پوینتیلیستی، رنگ‌ها به‌جای اینکه به‌صورت فیزیکی روی پالت قرار گیرند، توسط بیننده به‌صورت اپتیکال ترکیب می‌شوند. هنرمندان نقاطی از رنگ‌های غیرقابل ترکیب را روی بوم نقاشی می‌کنند و بیننده را ترک می‌کنند تا به صورت ذهنی رنگ‌ها را برای ایجاد رنگ‌های جدید ترکیب کند. این یک توهم نوری ایجاد می‌کند، زیرا به نظر می‌رسد رنگ‌ها با یکدیگر ترکیب می‌شوند. این احساس سرزندگی و تنوع را ایجاد می‌کند، بیشتر از زمانی که رنگ‌ها به صورت فیزیکی مخلوط شده باشند. هنگامی که بیننده از اثر هنری دور شود ، رنگ‌های جداگانه به عنوان یک کل منسجم درک می‌شوند. چشم طیفی از رنگ‌ها را درک می‌کند که در واقع از نظر فیزیکی در نقاشی وجود ندارند.

تاریخ جنبش هنر پوینتیلیسم

هنرمندانی که از نقاط رنگی جداگانه استفاده می‌کنند تا به چشم بیننده اجازه دهند به صورت نوری با هم ترکیب شوند. این روش اولین بار توسط ژرژ سورات تکمیل شد.

هنرمند فرانسوی، پل سیگناک، یکی از اولین هنرمندانی بود که کاربرد سیستماتیک نقاشی تقسیم رنگ را توسعه داد. هنرمندان از این تکنیک به عنوان کرومولومیناریسم یاد می‌کنند که به آن تقسیم گرایی نیز می‌گویند. علاقه سیگناک به تئوری رنگ و جلوه‌های نوری رنگ‌های مختلف، او را به سمت توسعه سبک خاص خود در نقاشی سوق داد.

پل سیگناک: بندر سنت تروپز
Paul Signac: The Port of Saint Tropez

با این حال، در حالی که دیگر امپرسیونیست‌ها بر روی جهان طبیعی تمرکز می‌کردند، علایق پل سیگناک بیشتر در حوزه مناظر شهری بود. به عنوان مثال، در مجموعه نقاشی‌های او با عنوان «بندر سن تروپه»، ما نمایی از شهر ریویرا فرانسه را می‌بینیم که تماماً از هزاران نقطه ریز رنگ تشکیل شده است.

در حالی که ژرژ سورات و پل سیگناک به عنوان پدران پوینتیلیسم در نظر گرفته می‌شوند، در واقع این هنرمند فرانسوی دیگر به نام هانری-ادموند کراس بود که‌ایده نقاشی با نقاط رنگ را گرفت و با آن را توسعه داد. کراس به شدت تحت تأثیر چاپ‌های چوبی ژاپنی قرار گرفت که ترکیبات آن‌ها الهام بخش کار خود او بود.

هانری-ادموند کراس: رودخانه در سنت کلر
Henri-Edmond Cross: River in Saint Clair

نقاشی‌های کراس با رنگ‌های زنده و ترکیب‌بندی پویا مشخص می‌شوند. به عنوان مثال، در نقاشی او “رودخانه در سنت کلر”، دو نفر را می‌بینیم که در برابر چرخشی از درختان قرمز و کوه‌های بنفش قرار گرفته‌اند. اثر تقریباً سرگیجه‌آور است. انگار با هاله‌ای رنگی احاطه شده‌اند.

در حالی که پوینتیلیسم در ابتدا به عنوان شاخه‌ای از امپرسیونیسم توسعه یافت، به سرعت در نوع خود محبوبیت یافت. امروزه، برخی از معتبرترین موزه‌ها، نقاشی‌های پوینتیلیسم را در مجموعه‌های خود نگهداری می‌کنند. این شامل موزه هنر متروپولیتن در نیویورک، موزه اورسی در پاریس، و گالری ملی در لندن است.

هنرمندان مشهور پوینتیلیسم

از هنرمندان مشهور پوینتیلیسم می‌توان به ژرژ سورات، پل سیگناک، ونسان ون گوگ و هنری-ادموند کراس اشاره کرد.

ژرژ سورات

ژرژ سورات: کانال در Gravelines
Georges Seurat: The Channel at Gravelines

ژرژ پیر سورا نقاش و طراح فرانسوی پست امپرسیونیست بود. او به دلیل استفاده نوآورانه از رنگ و ابداع تکنیک‌های معروف به کرومولومیناریسم و پوینتیلیسم مورد توجه قرار گرفته است. او در هنر اواخر قرن نوزدهم بسیار تأثیرگذار بود و الهام‌بخش هنرمندانی مانند ونسان ون گوگ، پل سزان، پل گوگن و هانری دو تولوز لوترک و همچنین جنبش‌های هنری امپرسیونیستی و پست امپرسیونیستی بود.

ژرژ سورات در اواخر قرن نوزدهم سبک پوینتیلیس را به عنوان جایگزینی برای استفاده از خط و سایه برای ایجاد عمق و حجم در یک نقاشی توسعه داد. سئورات که عمدتاً با رنگ روغن کار می‌کرد، تکنیکی را برای اعمال نقاط کوچک رنگ روی بوم به منظور ایجاد توهم نور و حرکت ایجاد کرد.

پل سیگناک

پل سیگناک: کاخ پاپ، آوینیون
Paul Signac: The Papal Palace, Avignon

پل سینیاک، نقاش نئو امپرسیونیست فرانسوی، با ژرژ سورات برای کمک به توسعه سبک پوینتیلیس کار کرد.

سیگناک در جوانی هم به هنر علاقه نشان داد و هم معماری را پیش از انتقال به یادگیری نقاشی خواند. در سال ۱۸۸۴ با ژرژ سورات آشنا شد که دوست و همکار مادام العمر او شد. آنها Salon des Indépendants را تأسیس کردند و با الهام از تکنیک‌های رنگ شکسته در امپرسیونیسم، تکنیک پوینتیلیسم را با هم توسعه دادند.

این دو هنرمند علاقه مشترکی به تئوری رنگ داشتند و با هم شروع به آزمایش تکنیک جدیدی از نقاشی با قلم مو‌های شکسته کوچک رنگی کردند که شبیه نقاط ریز به نظر می‌رسید.

ونسان ون گوگ

ون گوگ: بذرپاش
Van Gogh: The Sower

وینسنت ویلم ون گوگ نقاش پست امپرسیونیست هلندی بود که از مشهورترین و تأثیرگذارترین چهره‌های تاریخ هنر غرب است. او در بیش از یک دهه حدود ۲۱۰۰ اثر هنری از جمله حدود ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن خلق کرد. اکثر محبوب‌ترین آثار هنری در دو سال آخر عمر او ساخته شده است. آن‌ها شامل مناظر، طبیعت بی‌جان، پرتره و خودنگاره هستند و با رنگ‌های تند و قلم موی دراماتیک مشخص می‌شوند. هنر او شامل چندین سبک از جمله امپرسیونیسم، پست امپرسیونیسم و پوینتیلیسم بود.

هانری ادموند کراس

هانری-ادموند کراس: جزیره طلایی
Henri-Edmond Cross: The Isle d’Or

هانری ادموند کراس، نقاش و چاپگر فرانسوی، نقش مهمی در توسعه نئو امپرسیونیسم ایفا کرد. او بیشتر به دلیل استفاده از رنگ و ترکیب‌های خلاقانه‌اش شناخته شده است.

کراس اولین بار در حین تحصیل در École des Beaux-Arts پاریس به نقاشی علاقه‌مند شد. او به کار‌های امپرسیونیست‌ها کشیده شد، اما او همچنین تحت تأثیر آثار هنرمندان چوبی ژاپنی قرار گرفت. در سال ۱۸۸۴ با ژرژ سورات آشنا شد که او را با سبک نقاشی پوینتیلیستی آشنا کرد.

نقاشی‌های معروف پوینتیلیسم

ژرژ سورات: یک بعدازظهر یکشنبه در جزیره لا گراند جاته
Georges Seurat: A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte

این نقاشی به طور گسترده‌ای به عنوان اثر اصلی پوینتیلیسم در نظر گرفته می‌شود. سورات دو سال روی این قطعه کار کرد که مردم عادی را در حال لذت بردن از یک بعد از ظهر یکشنبه در پارکی در حاشیه رودخانه سن به تصویر می‌کشد.

پل سیگناک: جاده‌ای
Paul Signac: The Velodrome

سیگناک این نقاشی را در سال ۱۸۹۹ تکمیل کرد، بیش از ده سال پس از یک بعدازظهر یکشنبه سورات در جزیره لا گراند جاته. این نقاشی نمونه خوبی از استفاده سیگناک از رنگ، نور و ترکیب‌بندی برای ایجاد عمق و حرکت است.

ونسان ون گوگ: پرتره از خود
Vincent van Gogh: Self Portrait

چرخش نقطه‌ها در رنگ‌های مکمل قرمز و سبز به صورت نوری جلوه‌ای خاموش را در این سلف پرتره اواخر ون گوگ ایجاد می‌کند.

تکنیک نقاشی پوینتیلیسم

قلم مو خود را با یک رنگ از پالت بردارید و روی بوم به صورت نقطه نقطه بزنید. برای دقت از یک قلم مو نازک استفاده کنید. مطمئن شوید که بخش به بخش را نقطه میزنید و در حین حرکت قلم مو را تمیز کنید. این تکنیک زمان بر است، زیرا شامل ایجاد هزاران نقطه ریز است که همگی از نظر رنگ کمی متفاوت هستند.

لوازمی برای ایجاد هنر پوینتیلیسم خودتان

یکی از ابزار ها «قلمو صاف» که هنرمندان می‌توانند برای دستیابی به اشکال نقطه‌ای دقیق‌تر و ثابت‌تر خریداری کنند. این روند نقطه گذاری را بسیار سریعتر می‌کند، اما ضروری نیست.

شما همچنین می‌توانید از اخلال دندان برای ایجاد نقاط خود استفاده کنید.

در مورد رنگ، تقریباً هر نوع رنگی جواب می‌دهد. اکثر نقاشان معروف پوینتیلیسم در طول تاریخ از رنگ روغن استفاده می‌کردند، زیرا رنگ‌های روغنی فوق‌العاده پر جنب و جوش هستند و شکل خود را روی بوم نگه می‌دارند. با این حال، اکریلیک یا گواش انتخاب خوبی خواهند بود زیرا به سرعت خشک می‌شوند و به راحتی قابل کنترل هستند.

منبع : finearttutorials

امیدواریم که مطلب ” پوینتیلیسم ” موردتوجه شما قرارگرفته باشد.

• انجام مقاله و پایان نامه رشته هنر(کلیه گرایش‌ها) مقطع کارشناسی و ارشد.
• چنانچه برای انجام پروژه و ژوژمان دانشجویی خود، نیاز به کمک دارید اینجا را کلیک نمایید.
• جهت مشاوره با ما در ارتباط باشید. واتساب– تلگرام