اهمیت نور در هنر

آیا فکر کرده اید که چگونه هنرمندان از نور برای خلق نقاشی های واقع گرایانه استفاده می کنند؟
در این مقاله ما در مورد اهمیت نور در هنر بحث خواهیم کرد، اینکه چگونه بر درک ما از ابعاد و بافت تاثیر می‌گذارد و چگونه می‌توانیم به طور موثر یک نقاشی را روشن کنیم.

برخی از جنبش‌های هنری مانند امپرسیونیسم، به‌ویژه بر نمایش نور به عنوان یک موضوع متمرکز بودند. آثار هنری برآمده از این ژانر را تقریباً می‌توان نقاشی‌های خود نور در نظر گرفت. حتی هنرمندانی وجود دارند که از نور به عنوان رسانه استفاده می کنند مانند اولافور الیسون یا هنرمند نئون و پرفورمنس بروس نائومان. نور و هنر همیشه دست به دست هم داده اند. بیایید ببینیم چگونه از نور برای ایجاد نقاشی های واقع گرایانه در هنر استفاده می شود.

چرا نور در هنر بسیار مهم است؟

برای ایجاد یک نقاشی واقع گرایانه باید نور را مطالعه کنید. در هنرهای زیبا، مفهوم زیبایی شناسی اساسی است. برای نمایش عناصر در بهترین حالت، نورپردازی باید عالی باشد. هنرهای زیبا از قرن ۱۹ اساساً بر تصاویر واقع گرایانه و موضوعات فیگوراتیو متمرکز بود. این هنرمندان مجبور بودند تنظیمات نور واقعی را مشاهده کنند تا بتوانند جلوه های نور را روی موضوعی که می خواستند نشان دهند، بازتولید کنند.

توهم نور در هنر را می توان به روش های مختلف ایجاد کرد. به عنوان مثال در آبرنگ، توهم نور با افزودن رنگدانه ایجاد نمی شود، بلکه با خالی بودن کاغذ ایجاد می شود. کیفیت شفاف رنگ ها را آب به ارمغان می آورد.

در آبرنگ ویلیام بلیک، اژدهای قرمز بزرگ و زنی که در آفتاب لباس پوشیده است، بازنمایی ماهیچه‌های جانور بسیار دقیق است، زیرا مشاهده و مطالعه واقعی آناتومی انسان و حیوان را تکرار می‌کند. با قرار دادن زن منور در پس زمینه، نقاشی نیز عمق بیشتری به نظر می رسد.

برای ایجاد یک ترکیب خوب به نور خوب نیاز دارید.
نورپردازی خوب فقط به شدت نورپردازی نیست، بلکه به جهت و تأثیر آن بر عناصر اثر هنری مربوط می شود. یک ترکیب خوب بستگی به این دارد که چگونه نور هر یک از این عناصر را تقویت می کند و چگونه بر نحوه درک ما از آنها تأثیر می گذارد. پوشش بیرونی این عناصر از نظر زیبایی شناسی اهمیت دارد، اما نور است که فرم نهایی آن را به ارمغان می آورد.

بررسی ترکیب پویا

در ظاهر گوستاو مورو، ترکیب پویا توسط یک خط مورب ایجاد می شود که از گوشه سمت چپ به گوشه سمت راست بالا شروع می شود. در وسط آن خط، سر نورانی سنت جان باپتیست شناور است.

اثر هاله ای اطراف سر بر ساختار ترکیب تاکید می کند. این همچنین نمونه خوبی از چگونگی استفاده نمادین از نور برای نشان دادن مفهوم الوهیت است.

چگونه نور به تجسم ابعاد کمک می کند؟

نور شما را قادر می سازد تا اشیاء را در زندگی واقعی به صورت سه بعدی ببینید، اما همچنین تصور اجسام سه بعدی را بر روی سطوح دو بعدی ایجاد می کند. نور در هنر توهم عمق ایجاد می کند.

در دختر جوانی که عمامه به سر دارد و شمعی در دست دارد، چهره شخصیت در وسط از زیر روشن می شود. نقاش در این نقاشی از تکنیک کیاروسکورو برای خلق اثری دراماتیک استفاده کرده است. او کنتراست بسیار زیادی بین تاریکی که شخصیت در آن فرو رفته و نور شمعی که او پنهان می کند ایجاد کرد. این نشان دهنده اهمیت زیاد نور در هنر است.

این نوع نورپردازی بر نرمی و بیضی بودن ویژگی های کودک تأکید دارد. این نقاشی در دو حوزه اصلی ساختار یافته است. این نوع شکل برای تشخیص تنوع حجم عالی است. به همین دلیل است که ما اغلب از پرتقال یا سیب برای مطالعه منبع نور در نقاشی استفاده می کنیم.

به نظر می رسد یک جسم فقط به دلیل نحوه انعکاس نور دارای ابعاد است. مقادیر مختلفی از سایه ها روی یک شی وجود دارد. یک جسم هرگز به طور یکنواخت روشن نمی شود. همیشه یک طرف وجود دارد که نور بیشتری نسبت به طرف دیگر دریافت می کند. در یک عکاسی سیاه و سفید، این مقادیر به راحتی قابل تشخیص هستند. آنها از سفید، خاکستری و سیاه می شوند.

گاهی اوقات این ابعاد فقط با کنتراست متوسط یا سایه های ملایم پیشنهاد می شود. به عنوان مثال، در پرتره زیر از الکساندر ساخاروف، کنتراست جسورانه ای از رنگ ها به وجود می آید، اما نه چندان از ارزش های سایه.

سایه های اطراف چشم، نگاهی نافذ ایجاد می کند و عنصر اصلی نقاشی است. سایه سمت راست سیلوئت فیگور را از پس زمینه جدا می کند که عمق بیشتری به شخصیت می بخشد.

هنرمندان برای نشان دادن بافت از چه چیزی استفاده می کنند؟

دو نوع بافت در هنر وجود دارد: بافت فیزیکی و بافت بصری. بافت فیزیکی احساسی است که هنگام لمس یک اثر هنری دارید. بافت بصری توهم آن احساس فیزیکی است که از طریق استفاده از رسانه های مختلف ایجاد می شود.

این کیفیت لمسی را می توان از طریق رسانه ها و تکنیک های مختلف بیان کرد.

توهم ماده

به عنوان مثال، ارنست از تکنیک گراتاژ برای دستیابی به این بافت صدف در پوسته گل استفاده کرد. او یک سری از این گل های صدفی را با استفاده از همین تکنیک انجام داد.

این تکنیک شامل تراشیدن رنگ با استفاده از انواع مختلف اشیاء مانند چاقوی پالت است. از بین بردن رنگ به این روش رنگ باقی می ماند و الگوهای تصادفی ایجاد می شود.

مفهوم تصادفی در قلب سوررئالیسم قرار داشت که در آن ارنست آثار هنری زیادی تولید کرد. ارنست از تکنیک های بافتی دیگر از جمله فروتاژ و دکالکومانیا استفاده کرد.

حتی بر روی اجسام دو بعدی مانند نقاشی ها می تواند بافت زیادی داشته باشد. بافت رنگ هرگز کاملاً یکنواخت نیست. رنگ را می توان با ضخامت بیشتر یا کمتر اعمال کرد و این باعث تغییر بافت اثر هنری می شود. به عنوان مثال، فرانسیس بیکن به دلیل استفاده از لایه های بسیار ضخیم رنگ در پس زمینه های تک رنگ خود مشهور است.

این کدورت فضایی محدود را نشان می‌دهد و معماری‌های نامشخصی ایجاد می‌کند. همانطور که در مطالعه برای پرتره می‌بینیم، او از بافت‌های بسیار متضاد در نقاشی‌هایش استفاده می‌کند تا بر پیچیدگی‌های بدن تأکید کند. او عناصر بزرگ تار را با جزئیات انفجاری و رنگارنگ مخلوط می کند.

این بافت های مختلف به سادگی با استفاده از انواع مختلف رنگ به دست می آیند.

همانطور که پرتره های او بین فیگوراسیون و انتزاع قرار دارند. جهت نور معمولا غیر واقعی است.

توهم شفافیت

به عنوان مثال در رنگ روغن، می توانید رنگدانه خالص اضافه کنید یا برعکس از رنگدانه بسیار رقیق استفاده کنید. هنگامی که رنگدانه در روغن بسیار رقیق می شود، بافت خاصی به نام لعاب ایجاد می کند.

این لعاب یک بعد کاملاً جدید به نقاشی ایجاد می کند.

این پوشش بسیار نازک رنگ می تواند توهم شفافیت را ایجاد کند، همانطور که در نقاشی Le Buveur d’Absinthe می بینیم. کیفیت شفاف زن سبز کاملاً با این واقعیت مطابقت دارد که او فقط یک توهم است.

–
این شفافیت این ایده را برمی انگیزد که شراب خوار بین دو جهان است. یکی که می تواند زن را ببیند و یکی که نمی تواند. در هنر دیجیتال، حتی اگر رسانه فیزیکی وجود نداشته باشد، احساس بصری نیز وجود دارد.

آیا قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی می تواند نقاشی ها را خراب کند؟

نور می تواند توانایی فیزیولوژیکی ما را برای درک اثر هنری، اما همچنین درک عاطفی ما از اثر هنری را تغییر دهد. نور در داخل نقاشی وجود دارد و همچنین نور برای نقاشی وجود دارد.
نور چگونه آثار هنری را تحت تأثیر قرار می دهد و آنها را خراب می کند
در نوری که ما درک می کنیم یک طیف مرئی و نامرئی وجود دارد. طیف مرئی ما را قادر می سازد تمام رنگ هایی را که می شناسیم ببینیم. رنگ‌های دیگری نیز وجود دارد که ما نمی‌توانیم آنها را ببینیم، اما گونه‌های دیگری از حیوانات، مانند زنبورها، می‌توانند آن‌ها را ببینیم.
با گذشت زمان، نقاشی ها به دلایل زیادی می توانند تخریب شوند. به عنوان مثال، در رنگ‌آمیزی رنگ روغن: قاب چوبی بوم می‌تواند تغییر شکل دهد، بوم کپک زده و روغن لین با گذشت زمان بیشتر و بیشتر زرد می‌شود. پرتوهای فرابنفش و مادون قرمز بیشترین عامل تخریب نقاشی ها هستند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور باعث می شود رنگ ها در نقاشی محو شوند و ما آنها را آنطور که بودند درک نکنیم.
متأسفانه، نور مصنوعی و نور طبیعی حاوی اشعه ماوراء بنفش هستند که مستعد آسیب دیدن نقاشی‌ها هستند. در درازمدت، نور می‌تواند رنگ‌ها را تغییر دهد، اما شکاف‌هایی در نقاشی ایجاد کند. اکثر رسانه ها در برابر قرار گرفتن در معرض نور آسیب پذیر هستند. آبرنگ، رنگ روغن، اکریلیک، جوهر…

نحوه جلوگیری از آسیب فتوشیمیایی در نقاشی

برای جلوگیری از این نوع آسیب، فقط از چراغ های هنری که با آثار هنری سازگار هستند استفاده کنید. موزه ها معمولا از انواع شیشه های خاصی استفاده می کنند که از اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند. همچنین بهتر است از هرگونه نور مستقیم روی اثر هنری خودداری کنید.

خبر خوب این است که نور مصنوعی در واقع سطوح کمتری از UV نسبت به نور طبیعی دارد. چراغ های ال ای دی و لامپ های فیبر نوری کمترین میزان اشعه ماوراء بنفش را دارند و به همین دلیل بیشترین استفاده را در موزه ها و گالری ها دارند.

از انواع خاصی از فیلترها نیز می توان برای کاهش تابش نور در هنر استفاده کرد. اگر می خواهید هنر را در خانه خود بدون تخریب آن به نمایش بگذارید، باید به این فکر کنید که چه نوع نوری برای نقاشی ها با اندازه آثار هنری شما سازگار است.

منبع : perfectpicturelights

امیدواریم که مطلب اهمیت نور در هنر مورد توجه شما قرار گرفته باشد.

• انجام پروژه های دانشجویی رشته هنر(کلیه گرایش‌ها)
• انجام مقاله و پایان نامه رشته هنر(کلیه گرایش‌ها) مقطع کارشناسی و ارشد.
• تماس سریع با ما از راه واتساپ