پوشش زنان در زمان ساسانیان- پوشش زنان ایران در طول تاریخ
زرتشت در حدود بیش از هزارسال ( به روایاتی بیش از هزاران سال) پیش از میلاد مسیح، در کتاب یسنا بر عفت سرشتین در کنار پوشش ظاهری پافشاری کرده است. بر پایه آنچه موبد “رستم شهرزادی” گفته است، پوشش زن باید به گونهای باشد که حتی یک تار موی او نیز آشکار نگردد. در خرده اوستا، چنین آمده است:
“همگان نامی ز تو بر گوییم و همگان سرخود را میپوشیم و آنگاه به درگاه دادار اهورامزدا نماز میکنیم.”
تاریخچه پوشاک به طور کلی بخشی از تاریخ تمدن و فرهنگ انسان است و برای آگاهی از پوشش در ایران، باید فرهنگ مردم ایران را هم بررسی کرد. پوشاک، بدن انسان را از آب و هوا و دیگر مخاطرات موجود در طبیعت حفظ میکند. همچنین پوشاک می تواند برای راحتی، حجب و حیا و نیز برای ایمنی مورد استفاده قرار گیرند. می توان پوشاک را نشاندهنده باورهای مذهبی، فرهنگی و دیگر معانی اجتماعی دانست.
تاریخچه پوشش در ایران نیز پیوندی عمیق با حجاب، به معنای پوشش کامل و زیباییشناسی و زیبایی دوستی دارد. سرزمین ایران سرآمد زیباییها و ظرافتهاست، مردم ما حاصل فرهنگی عمیق و ریشهدار، با آمیزه ای از دین و تاریخ هستند. تاریخی که در بر عمق عظمت حس زیبایی شناختی مردم آن سرزمین اقصا نقاط عالم ریشه دوانده است. هر اندازه فرهنگ و هنر یک سرزمین با بنیانهای اعتقادی و فکری و دیرپای ملتی مرتبط باشد تاثیر میگذارد.
تجلیات پوشش و انتخاب نوع لباس و پوشاک در میان زنان ایران چنان چشمگیر است که برخی از اندیشمندان و تمدن نگاران، ایران را منبع اصلی ترویج حجاب در جهان معرفی کردهاند. یافته های پژوهشی نشان می دهد که زنان ایران زمین از زمان مادها(که نخستین ساکنان آریایی ایران زمین بوده اند) حجاب کاملی شامل پیراهن بلند چین دار و شلوار تا مچ پا و چادر و شنلی بلند روی لباس ها، داشتهاند. حجاب در دوران سلسله های مختلف پارسها نیز معمول بوده است. در زمان زرتشت و قبل و بعد از آن، زنان ایرانی از حجابی کامل برخوردار بوده اند.
برابر متون تاریخی، در همه آن زمان ها پوشاندن موی سر و داشتن لباس بلند و شلوار و چادر رایج بوده است و زنان با آزادی در محیط بیرون خانه رفت و آمد میکردند و هم پای مردان به کار میپرداختند. و این امور با حجاب کامل و پرهیز شدید از اختلاط های فساد برانگیز همراه بوده است.
پوشاک زنان ایرانی در دورهی ساسانیان
در این دوره اردشیر دین زرتشت را دین رسمی کشور قرار داد. اوستا را ترجمه و آتشکده های ویران را بازسازی نمود. زنان در این دوره همچنان دارای حجاب کامل بودند. در مورد پوشاک زنان این دوره چنین آمده است:” چادر که از دورههای پیش مورد استفاده بانوان ایران بوده است، در این دوره نیز به صور مختلف مورد استعمال داشته است.”
از آنجا که زرتشت در زمینه اصل حجاب و پوشش زنان در ایران کمبودی نمیدیده است، با تایید حدود و کیفیت حجاب رایج آن دوران، کوشید تا با پندهای، خود ریشه های درونی حجاب را تعمیق و مستحکم نموده، عامل درون را ضامن اجرا و پشتوانه استمرار و استواری حجاب معمول قرار دهد.
بررسی نقوش سنگی و طرح هایی از چندین بشقاب باستانی نشان می دهد که بانوان ساسانی پیراهنی بلند با آستین یا بدون آستین، پرچین و گشاد می پوشیده اند و آن را با نواری در زیر سینه مانند زنان اشکانی جمع میکردند، از طرز قلمزنی و چین سازی پیراهن و دامن پیداست که در انتهای دامن بر پشت پا، پارچهای اضافه و پرچین به آن دوخته اند. یقه پیراهن آنان اغلب گرد ولی یقه جلو باز تا پایین تر از سینه نیز دیده می شود. زنان ساسانی گاهی چادر گشاد و پرچین سر میکردند که تا ساق پا میرسیده است.
- انجام پروژه های رشته هنر(کلیه گرایشها)
- انجام مقاله و پایان نامه رشته هنر.
- تماس با ما از راه واتساپ